Jak skutecznie zdekontaminować całe pomieszczenie gazowym nadtlenkiem wodoru (VHP)?

Proces biodekontaminacji – jest to proces polegający na dezaktywowaniu zagrożeń biologicznych.

Niezależnie od rodzaju powierzchni i budowy wewnętrznej pomieszczenia  ważne jest osiągnięcie skutecznej dystrybucji i skuteczności procesu w całym obszarze. Wiążę to się z koniecznością przeprowadzania analizy w odniesieniu do konkretnego pomieszczenia.

 

Metoda – czyli, czemu gazowy nadtlenek wodoru?

Proces dekontaminacji z wykorzystaniem gazowego nadtlenku wodoru jest znany od lat 70 XX wieku.  Jest to metoda niskotemperaturowa polegająca na wprowadzeniu do pomieszczenia nadtlenku wodoru pod postacią pary. Gazowa postać H2O2 jest dużo bardziej skuteczna niż nadtlenek wodoru w postaci aerozolu co zostało udokumentowane w wielu publikacjach naukowych. Dekontaminacja VHP została wielokrotnie potwierdzona jako metoda sterylizacji ze skutecznością 99,9999% (redukcja 6log).

 

Poniżej przedstawiamy kilka kluczowych czynników, które należy wziąć pod uwagę przy biodekontaminacji pomieszczenia:

Pomieszczenie:

Wnętrze dekontaminowanego pomieszczenia odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu właściwej dystrybucji. Wpływ ma na to rozmieszczenie urządzeń, sprzętu, a także analiza miejsc krytycznych w stosunku do ustawienia biodekontaminatora. Miejscami, gdzie środek odkażający będzie mieć trudność z dotarciem to są na przykład :

• Obszary oddzielone zamkniętymi drzwiami – Powietrze wraz  z parami nadtlenkiem wodoru nie  rozprzestrzenia się do zamkniętych obszarów. Stężenie nadtlenku wodoru za drzwiami może nie przekroczyć nawet 1ppm.
• Inne obszary zamknięte takie jak  szafki, szuflady, które wcześniej nie zostały otworzone.
• Obszary z  mniejszym przepływem powietrza za dużymi obiektami fizycznymi.

Wzorce przepływu powietrza:

Gazowy nadtlenek wodoru w pomieszczeniu rozprzestrzenia się samoczynnie przez dyfuzję (rozprzestrzenianie i przenikania się cząsteczek z obszarów o wyższej koncentracji do obszarów niższej koncentracji). Dyfuzja nadtlenku wodoru w obrębie pomieszczenia jest zależna wyłącznie od czasu, natomiast ruch powietrza przyspiesza rozprzestrzenianie się gazowego H2O2, dlatego wymuszenie obiegu powietrza w dekontaminowanej strefie zapewnia lepszą dystrybucje H2O2 w postaci pary i tym samym lepszą skuteczność dekontaminacji. Należy zauważyć, że specyfika związana z dystrybucją może się różnić w zależności od rodzaju obiektu, używanego sprzętu i specyficznych wymagań procesu biodekontaminacji.

Monitorowanie i walidacja:

Monitorowanie poziomów gazowego H2O2,poziomów wilgotności względnej lub nasycenia względnego w cyklu dekontaminacji służą kontroli procesu i  jego skuteczności. Dlatego dane te mogą stanowić podstawę do usprawnienia procesu biodekontaminacji poprzez zmianę ustawienia mobilnego biodekontaminatora lub dostosowanie przepływu powietrza.

Konserwacja sprzętu:

Regularna konserwacja i kalibracja sprzętu zaangażowanego w cykl biodekontaminacji gazowym nadtlenkiem wodoru są kluczowe. Aby zapewnić prawidłowe działamie waporyzatora, czujników i innych komponentów, należy wykonywprzyczyni się do poprawy skuteczności całego procesu.

Co możemy dekontaminować nadtlenkiem wodoru w postaci pary (VHP)

Metoda z wykorzystaniem dekontaminatorów VHP jest metodą szczególnie polecaną do:

• pomieszczeń czystych,
• izolatorów, okien podawczych
• rozwiązań barierowych (RABS)
• pomieszczeń służby zdrowia,
• gabinetów kosmetycznych i dentystycznych i wielu innych.

Masz pytania odnośnie swojego zastosowania? Napisz do nas lub sprawdź nasze usługi a my doradzimy w skutecznym przeprowadzeniu procesu.

Jeśli chcesz się dowiedzieć jak sprawdzić czy obszar został skutecznie zdekontaminowany zapraszamy do artykułu poniżej:

Artykuł ukaże się wkrótce.